vrijdag 4 maart 2016

Aankomst Dembi Dolo

stookhout

sanitaire stop halverwege

lunch met 2 van de 4 zusters, Sr. Bisrat en Sr. Alganesh
Project Dembi Dolo, Ethiopie van Rotary Doctors Nederland
Zondag 28-2-2016
Iris en ik vliegen met  Lufthansa  via  Frankfurt dan met Ethiopian naar Addis Abbeba.  We krijgen een begeleider om kruip door sluip door een stempel op ons eerder in Brussel gehaalde business visum te krijgen. Gelukkig bleek de 2 uur overstaptijd ruim voldoende, ook omdat de toestellen prachtig op tijd zijn. Bij de gate treffen we tandartsen Gert Oonk en Frank Paternotte om gevieren naar Gambela te vliegen.  We hebben de koffers naar Gambela laten doorlabelen, wat lukte. Dit zo gedaan omdat bij een eerdere missie van RDN alle meegenomen anesthesie is beslag was genomen. Men heeft wel in mijn koffer gekeken. De 4 dozen met anesthesie intact gelaten. We hadden begeleidende papieren meegenomen. De doos met alle knkspuiten, extractietangen en hevels was wel opengetrokken. Alles zonder problemen door de douane. De chauffeur, een zoon van Paulus, de garagist van de Zusters, staat er al. Samen met 2 helpers. Om als kruier te dienen. Of zouden ze een excuus zoeken om niet naar de kerk te hoeven. Alle koffers, ieder had dubbel meegenomen, achterin de Toyota Landcruiser. De 2 jongens er bovenop, Dan wij vieren met chauffeur er nog in. Volle bak. Een bijna 4 uur durende rit van Gambela naar Dembi Dolo volgt. In Gambela is de weg verhard, maar dat eindigt al snel, Via onverhard eerst door een droog gebied. Na 2 uur gaat de weg met haarspelden omhoog door een prachtig, veel groener gebied. Wat een stof hier en wat een potholes, die de chauffeurkeurig voorzichtig ontwijkt om dan weer vol op het gas te gaan. Hij koopt nog water en bananen voor ons. Bij de Daughters of Charity aangekomen om half twee, worden naar onze kamers geleid en worden we met een heerlijke lunch ontvangen. In de Lonely Planet had ik al gelezen over de alom geroemde Ethiopische keuken. De injera, een opgerolde pannenkoek, hoort daarbij. Tesamen met wat, een soort curry stoofvlees van beef. Daarnaast staan er  pannetjes met  rode kool, mango mengsel, sukumawiki enz  klaar. Die kun je in hoopjes op de injera doen. Of de hoopjes op je bord en met je handen een stukje injera pakken waartussen  de hoopjes pakt. Heel smakelijk. Hoewel de injera op zich een beetje flauw sponsig smaakt. Na het eten brengen we een bezoekje aan de clinic, in dezelfde straat, ietsje terug. Een veel mooier maar ook ruimer gebouw dan we van Kenia kennen. Er ligt heel veel instrumentarium wat de Amerikanen hebben achtergelaten. Na het door ons meegebrachte instrumentarium geïnventariseerd te hebben gaan we terug naar de zusters. Iris is moe en wil slapen. Gert O duikt weer in zijn netwerk. Frank en ik besluiten naar het stadje te wandelen. We komen bij een kliniek. We lopen langs de verschillende disciplines. Er is ook een tandartsruimte. Die werd schoon gemaakt. We werpen een blik om de hoek en zien wat er is, een beetje smoezelig alles. We zullen later terugkomen om kennis te maken. Hij schijnt niet geliefd te zijn (welke tandarts wel) of heeft te weinig materialen. Bij de uitgang van de clinic zijn kleine cafeetjes en we besluiten bona te drinken, koffie dus. Lekkere koffie met standaard veel suiker op de bodem. Dat is dan weer minder. Hier  ontmoeten we een oud onderwijzer, die goed Engels praat. Hij wil weten waardoor tanden rotten. Hij heeft geen idee waar door dat komt. Er is nog veel te doen voor ons. Terug naar het zusterhuis, koffie staat klaar en we maken kennis met de andere 2 zusters. In totaal zijn er 4. Het groeten gaat heel anders dan in Kenia. Je geeft elkaar een hand en terwijl je die vast houdt wrijf je de rechter schouder langs de rechter van de ander. Kinderen geven je de rechter hand, terwijl ze met hun linker hand de rechter elleboog ondersteunen. Grappig.  We maken met ons vieren een plan de campagne voor morgen. Om 19.00 eten we met de 4 zusters. Wat zijn ze gezellig en vriendelijk. De Filippijnse zuster is wel erg geestig. Ze wil weten hoe boomlange Gert Oonk in het bed past. Gert Oonk bespreekt nog de mogelijkheden met Sr. Alganesh. Morgen om 7.30 ontbijt en om 8.30 aan het werk.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten