Als de abba
uitgeschreeuwd is en het koor zingt loop ik nog even naar de overkant, naar de
kerk. De dames zingen fanatiek uit volle borst ritmisch en klappend. Als we
daarna naar de eye-clinic willen gaan, want ze starten vandaag met opereren,
horen we dat hun generator is uitgevallen. Er is het hele dorp voor de derde
dag geen stroom. We overleggen en besluiten dat de eye-clinic onze net nieuwe
mag lenen voor vandaag. Paulus wordt gebeld en we rijden met hem mee, halen
onze generator op bij de Danka-clinic en brengen hem naar de andere kant van
het dorp. Paulus inspecteert hun oude generator en komt tot de slotsom dan de
spoel van de dynamo is doorgebrand. Alle oogheelkunde apparaten hebben stroom
nodig. Het probleem is dat ze ook de airco in de OK hebben aangedaan. Je weet
hoe dat gaat in Afrika. De stop van de generator slaat door. Dan doen ze in de
plaats een ijzerdraad en de generator zelf brandt door. Einde generator. We
zeggen dat ze de onze mogen gebruiken, maar de airco moet uitblijven. Ze zijn
heel blij, want ze zijn 9 patiënten achter op schema. Wij met zijn vieren mogen
om beurten meekijken bij een lensvervanging. Sloffen aan, muts op en mondkapje
voor. Dr.Samuel, een Ethiopiër, Is heel
vriendelijke en legt alles uit. Geweldig om live te zien. We willen het alle 4
meemaken en laten de lunch er voor schieten. Dan komen ze later uit Danka onze
lunch brengen en we eten met Dr. Samuel en hebben een gezellig gesprek.. De
eye-clinic is een gezamenlijk project van de Daughters of Charity met Rotary
Club Nakusp. Dat is een grensoverschrijdende club van Canada British Columbia
en Idaho Amerika. Bij hen komt Dr. Jim een oogarts met een 5-tal helpers
vandaan. Dr. Samuel wordt voor een week ingehuurd. Dan kunnen ze 2x zoveel
patiënten doen. In het tuinhuis staan
massa’s mensen te wachten en op de banken tegen de clinic zitten patienten met
hesjes aan, hoofdmutsjes op en een sticker met nummer boven het te opereren
oog. Na de lunch wandelen we terug naar Danka. Om 4 uur zijn we uitgenodigd bij
de moeder van Negassa, de scholier die bijklust met vertalen en gidsen. Een
heel behoorlijk huis is het met een
zitkamer, keuken achter een gordijn en 2 slaapkamers. Negassa’s moeder zit al
klaar met de koffie op houtskool en bloemetjes. We krijgen een bord en er komt
een hele maaltijd. Wij nog zeggen dat we alleen voor de koffie komen. Dat werd
niet geaccepteerd. We eten matig want om 7 uur zijn we uitgenodigd bij lady
Almaz thuis voor de maaltijd. Een lang stuk grond hebben ze en we lopen een
rondje langs de pepers die liggen te drogen, langs de waakhond en de ezel.
Koffiestruiken zien we en gekapte stuiken voor brandhout. Dan nog een foto van
Negassa, zijn moeder en zus bij de voordeur. We lopen terug langs het
zusterhuis. De stroom is terug na 3 dagen afwezigheid. Om 7 uur worden we
ontvangen bij Almaz, Sr. Bisrat gaat mee. Ze woont in een 1-kamer huis met een
gordijn waarachter ze slapen met z’n 3-en. Almaz, haar dochter van 17 en zoon
van 19. Toch is de kamer gezellig ingericht met kranten als behang. Het is een
huisje naast dat van haar moeder. Ze is gescheiden en kan zich eigenlijk geen
huis veroorloven. Ze heeft ons al een paar keer om geld gevraagd voor een nieuw
huis. Daar kunnen we niet aan beginnen. We zijn er voor de tandheelkunde zeggen
we. Ze heeft heel lekker gekookt. Lekker gekruide kip. Echt honger hadden we
niet. Blij is ze met de haan in de mand. Bij het weggaan begroeten we haar
moeder. Daarna gaan zij pas eten. De stroom is er nog en ik kan gelukkig mijn
blog weer versturen. Sinds een week krijg ik geen mail meer op mijn mobiel.
Werkte altijd. Vanavond krijg ik ineens van afgelopen week alle mail binnen.
Bij de anderen hetzelfde. Het lijkt wel of de mail geblokt wordt of
gecensureerd. Alle Amerikanen zijn gekomen. We waren er al bang voor. Ze zijn
druk aanwezig. Gert Oonk en ik lezen tot ’s avonds laat in de zitkamer.
 |
| koffie bij Negassa |
 |
| diner bij lady Almaz (in rood) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten