zondag 20 maart 2016

Alecu

Vrijdag 18 maart 2016
Vandaag gaan Gert Oonk en ik naar Alecu, waar we 2 weken eerder bij de zusters zijn geweest. We hebben toen gezegd dat we een plan zouden maken om daar, in the middle of nowhere, een dag te komen werken. Vorige week hebben de zusters al aangekondigd dat we komen. We zouden om half 8 weggaan, daar ontbijten, het is een heel stuk onverhard rijden. Alles van te voren gepakt, maar er kwam geen auto. De auto van de zusters daar was te druk. Het is daar ook zo afgelegen. Dan komt een abba van daar ons halen. We zijn er pas over 10-en. Gert Oonk gaat installeren terwijl Almaz en ik de talk doen voor de Gindergarten. In dit gehuchtje zijn toch 85 kleuters. Almaz laat weer het poetsen met een stick voordoen. Het is niet de bedoeling maar ik doe controle bij 5 kinderen en zie heel slechte gebitjes, veel verrotte melktandjes. Ik moet niet verder gaan, want dan moet je ze ook behandelen en daar hebben we de tijd niet voor. Dan vraag ik aan de leerkrachten wie er op dit moment pijn heeft. Er komen zo’n 5 kinderen naar voren, die ik check. We vragen ze vanmiddag te komen met een ouder. Er komt er eentje. Die zet het enorm op een krijsen, dat we vermoeden dat er helemaal niemand meer komt. Dan een lekkere lunch bij de zusters met o.a pizza, mangomoes toe en buna (koffie). We werken tot half 5, dan zijn er geen patiĆ«nten meer. We krijgen koffie met een soort flensjes erbij en scones. De zusters eten goed. Inmiddels is de sterilisatie afgekoeld. Dat doen we met de eerder uitgeprobeerde grote snelkookpan op een houtskoolvuur. De manometer moet 20 minuten in het groen staan. Hoe heet dat is op 1700 meter weet ik niet. Ik ren er naar toe, het vuur is te hoog opgestookt en likt langs de handvaten, die dreigen te smelten. De knoppen aan de onderkant zijn ook al gesmolten, maar die zijn niet zo belangrijk, Het is een heel georganiseer. De zusters zijn er heel blij mee en vragen wanneer we weer terug komen. We kunnen niets toezeggen, omdat we afhankelijk zijn van de RDN. Wij zouden willen voorstellen elk half jaar te komen totdat er een tandarts of dental therapist is in Dembi Dolo. Ephrahim helpt ons fijn, dit keer niet met tandsteen verwijderen maar met  instrumenten schoonmaken en steriliseren. Een vriendelijke goede kracht. Dan worden we teruggebracht, weer door de rivier, omhoog en dan een lang stuk met prachtig vergezicht op bergen. Het is hier prachtig. Dan komen we op een ruim aangelegde  asfaltweg omhoog naar Dembi Dolo. Overal wordt hier hard aan de weg gewerkt. Er wordt een inhaalslag gemaakt in het westen. In de clinic is weer bijna de hele dag geen stroom. Ik zag vanmorgen een patiĆ«nt die gisteren de hele dag op tandsteen verwijderen heef t gewacht. Ze proberen Iris te laten werken door bij de lekkende generator om de 10 minuten koelwater bij te vullen. ‘Onze’ generator uit Nekemte schijnt er aan te komen.
Almaz geeft les aan Kindergarten

voordoen met de stick
Bijkomen na het trekken

steriliseren met team en container

Geen opmerkingen:

Een reactie posten