Rotary Doctors Dental Camp, Dembi Dolo, Ethiope maart 2016: Addis Abeba

Zaterdag 26 maart 2016

Frank heeft Marjan vroeg van het vliegveld gehaald. Gert Oonk en Iris en ik gaan vandaag Addis Abeba verkennen en vliegen vanavond om 11.00 uur via Frankfurt naar Schiphol. We nemen de taxi naar Merkato, 1 vierkante km markt en het handelscentrum van Addis. Hier kijk je de ogen uit. Eerst een heerlijke cappuccino voor 8Birr (32cent). Dan door heel smalle steegjes naar de spicemarket. Overal is activiteit. Overal gebeurt wat. Mensen sjouwen pakken op hun hoofd door de steegjes , duwen, roepen. We zijn gewaarschuwd voor zakkenrollers en we hebben alleen wat contant geld bij ons. Als 3 ‘farengis’ ben je direct gespot. Bij het zien van een camera roept de een ‘no photo’, de ander duikt weg en weer een ander draait zijn hoofd om. Het beste is om eerst een gesprekje aan te gaan, bijv. wat een mooie producten heb je en dan te vragen of je een foto mag maken. Meestal mag het dan. Geweldige indrukken. Dan met de taxi naar de St. George’s Cathedral. We willen er in maar moeten eerst betalen. Een guard blijft met ons meelopen. Dan gaan we ieder een kant op. Wie moet de guard dan volgen? Uiteindelijk betalen we toch om in het museum te mogen. Dan naar Piazza, de Italiaanse wijk. Valt ons tegen, een plein is helemaal afgebroken. Wel wat chiquere winkels. We lunchen in Ristorante Castelli, het beroemdste restaurant van Addis, al jaren gerund door dezelfde Italiaanse familie. Op de wanden foto’s van beroemdheden die hier gegeten hebben. Geweldige lunch en na vier weken een glas witte wijn. Vandaar nemen we een taxi naar de Entoto Hills, naar het topje op 2900 meter, waar een prachtig uitzicht moet zijn over heel Addis. Tijdens de weg omhoog zien we talloze vrouwen enorme takkenbossen naar beneden dragen. Hoe kunnen die tengere beentjes het dragen? We bezoeken de kerk en het museum Entoto Maryam. Er ontstaat een enorme onweersbui en komen niet meer aan het paleis toe van Menelik. Hier is hij tot keizer gekroond in 1889. Het uitzicht kunnen we ook niet meer zien. Jammer. We rijden naar beneden in de stromende regen. Allerlei takkenbossen passerend. In de stad gekomen is het droog en we besluiten met de taxi te gaan naar Washa Michael Church, een rotskerk, eigenlijk vlakbij ons guesthouse. De weg omhoog wordt onverhard en uiteindelijk zo slecht dat we besluiten verder te lopen. De taxi draait en wacht. Er komen helemaal geen toeristen. Niemand weet waar het is. Maar in de Bradt guide staat het perfect omschreven. Jongetjes wijzen ons de weg voor een paar Birr. Na betaling van 400Birr, voor de camera 200, doet een gids een golfplaten omheining open en jawel, daar in de diepte ligt de rotskerk. Het dak is door de Italianen in de oorlog gebombardeerd, dus je kunt er zo inkijken. Stamt uit de 4^e eeuw, veel ouder dan de rotskerken in noord Ethiopië, die veel later naar dit voorbeeld zijn gebouwd. Onderweg zien we veel hardlopers trainen. In ons guesthouse logeert een hele Amerikaanse ploeg hardlopers. De Entoto Hills zijn populair voor hoogtestages. We dineren nog met Frank en Marjan en zijn op tijd terug op het vliegveld voor een soepele terugvlucht. Prachtige ervaringen allemaal, maar ook wel weer zin om naar huis te gaan.