De
Amerikanen zijn ons voor met ontbijten. Ze bezetten ruim de 2 tafels. We
wachten onze beurt af. Zij ruimen niets af en lopen zo weg. Ik zeg een beetje
gemeen dat we onze eigen rommel opruimen. Later bedankt Sr. Bisrat me voor mijn
opmerking. We hebben voor het ontbijt een nieuw plan bedacht voor de generator.
De oude van de eye-clinic is doorgebrand en niet te repareren. Als zij nou de
onze houden dan proberen we de lichtere van Paulus te lenen. We sluiten de
compressor niet aan, alleen de tandsteen apparaten, die ieder maar 50 Watt
gebruiken. Zijn we allemaal gered. De zusters vinden dit een goed plan. De
stroom valt ’s morgens al weer uit. Dan zijn ze bij de eye-clinic gered. Voor
ons starten ze de oude Yanmar generator van de clinic. Er blijft een mannetje
bij om er elke 5 minuten water bij te doen omdat de waterpomp lekt. We zijn om
17.00 uur teug. Alle 4 gaan we lezen voor het eten. Straks zijn de Amerikanen
er weer en dan is het gedaan met de rust. Als we net klaar zijn met het
diner om 19.30 uur komen de Amerikanen.
Ze bedanken ons voor de generator. We praten even met ze. Wat zij meemaken is
toch wel veel heftiger dan onze dagelijkse abcessen en afgebroken kiezen met
hier en daar een fistel in de mond of zelfs een wangfistel. Het is te erg voor
woorden. Zij hebben een jongen op consult die van opzij door de oogkassen is
geschoten. Kunnen ze niets aan opereren. Twee weken geleden kan de scholier
Negassa vaker voor ons vertalen. Op zijn school is het onrustig. Disturbancies
noemt hij dat. Een soort scholieren protest. Ze hebben een leraar geduwd of
geslagen. De militairen grepen in. Er is weer geen stroom. Kan mijn blog weer niet bijwerken. De solar
is geweldig en ga weer met Gert Oonk lezen in de zitkamer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten